Zaproszenie i program

 

Do przeżycia „Godziny Wdzięczności” zaproszeni są wszyscy członkowie wspólnoty. Każdy może ją przeżyć w czasie dla niego dogodnym i w sposób, który jemu jest najbliższy. Modlących się indywidualnie i wspólnie łączy ta sama intencja. To modlitwa w intencji Ojczyzny w rocznicę odzyskania niepodległości. Modlitwa dziękczynna i błagalna.

Ważną rolę w przygotowaniu tego modlitewnego wydarzenia odgrywać będzie zaproszenie, skierowane do członków wspólnoty, a także stworzenie możliwości indywidualnej modlitwy w ciszy oraz wspólnych chwil adoracji Najświętszego Sakramentu.

 

Zaproszenie dzieci, młodzieży i dorosłych

Zaproszenie, skierowane do wszystkich grup wiekowych, znajduje się w słowie metropolity krakowskiego, księdza arcybiskupa Marka Jędraszewskiego. Do tego zaproszenia nawiązują poniższe myśli ukazujące potrzebę modlitwy dzieci, młodzieży i dorosłych.

W czasie kanonizacji św. Ojca Pio papież Jan Paweł II mówił: „Ostatecznym powodem apostolskiej skuteczności Ojca Pio, głębokim korzeniem tak owocnej duchowości jest intymna i stała więź z Bogiem, czego wymownym świadectwem były długie godziny spędzane na modlitwie. Często powtarzał: «Pragnę być jedynie ubogim bratem, który się modli», w przekonaniu, że «modlitwa jest najlepszą bronią, jaką mamy, kluczem, który otwiera Serce Boga»”.

Potrzeba dziecięcej modlitwy

Zapraszając dzieci do wspólnej i indywidualnej modlitwy warto przypomnieć, że przychodzenie do Jezusa na osobistą rozmowę z Nim, jest piękne i ważne dla każdego z nich. Jezus czeka na każde dziecko. Modlitwa dzieci jest ważna również ze względu na całą wspólnotę wierzących. Dzieci mogą wyprosić wielkie dary Boże. Świadczą o tym wypowiedzi papieży.

10 stycznia 1915 roku, w czasie pierwszej wojny światowej, papież Benedykt XV prosił dzieci o modlitwę przed Najświętszym Sakramentem dla uproszenia u Boga łaski nawrócenia serc i przerwania tej straszliwej wojny. Z podobną prośbą zwrócił się do dzieci Ojciec Święty Pius XII zaraz po drugiej wojnie światowej (18 listopada 1947). Pisał on: „Bardzo liczymy, w obecnych strapieniach, na modlitwę niewinnych dzieci, które boski Odkupiciel przyjmuje i wyróżnia w szczególny sposób. Niech więc wzniosą one ku Niemu swoje dziecięce dłonie, symbol ich czystych serc, aby wypraszać pokój, zgodę i wzajemną miłość”.

Z podobnym wezwaniem zwracali się inni papieże. Św. Jan Paweł II w „Liście do dzieci” przekonywał: „Dla iluż dzieci w dziejach Kościoła Eucharystia była źródłem duchowej siły, czasem wręcz bohaterskiej! Jakże nie wspomnieć na przykład tych świętych chłopców i dziewcząt z pierwszych wieków, jeszcze dzisiaj znanych i czczonych w całym Kościele? Wystarczy tu przypomnieć św. Agnieszkę, która żyła w Rzymie, św. Agatę, umęczoną na Sycylii oraz św. Tarsycjusza - chłopca, którego słusznie można nazwać męczennikiem Eucharystii, gdyż wolał poświęcić życie niż oddać Pana Jezusa, którego przenosił pod postacią chleba".

Ojciec Święty Benedykt XVI w adhortacji „Sacramentum caritatis (nr 67) pisał: „Polecam, by w formacji katechetycznej dzieci, w szczególności w ramach przygotowania do pierwszej Komunii św., były one wprowadzane w znaczenie i piękno dotrzymywania towarzystwa Jezusowi i by było kultywowane ich zdumienie wobec Jego obecności w Eucharystii”.

Św. Ojciec Pio mówił, że „dzieci ocalą świat”. Nie może więc zabraknąć wspólnej modlitwy dzieci w tak ważnej chwili, jaką jest dziękczynienie za dar odzyskania niepodległości.

Znaczenie modlitwy ludzi młodych

Zaproszenie ludzi młodych do osobistego zaangażowania w przeżycie „Godziny Wdzięczności” jest okazją do pogłębienia ich przeżywania jubileuszu odzyskania niepodległości. Można przypomnieć niektóre myśli:

-  Wolność to dar Boga i owoc wysiłków ludzi. Walka o niepodległość toczyła się na wielu odcinkach życia. Swój wkład w tę walkę mieli rodzice, którzy dobrze wychowywali dzieci, nauczyciele, którzy uczyli o Polsce i przygotowywali do podejmowania różnych zadań, kapłani, którzy gromadzili wiernych na modlitwę i przyczyniali się do odnowy moralnej narodu, politycy, którzy ogarniali swoją działalnością sprawy wszystkich Polaków, dowódcy wojskowi i żołnierze, którzy podejmowali walkę na różnych frontach. Swój wkład w to wielkie dzieło mieli również ludzie młodzi. W tej historii widać, jak sprawy boskie łączą się ze sprawami ludzkimi. Wolność jest równocześnie darem Boga i owocem wysiłków człowieka.

- Kształtowanie postawy dziękczynienia Bogu. Chodzi o bardzo osobisty akt: „Ja sam przychodzę, klękam przed Jezusem i moimi słowami dziękuję Mu za to, co uczynił dla naszego narodu, dla mojej rodziny, dla mnie samego”. Płynące z serca dziękczynienie jest znakiem pewnej dojrzałości duchowej. Człowiek musi być przekonany, że ma za co dziękować Bogu. Jeśli to dziękczynienie wyraża, to równocześnie otwiera się na następne dary i uczy się współpracować z Bogiem.

- Wspomnienie Synodu Biskupów oraz Światowych Dni Młodzieży. Wśród wyróżnionych tematów, podejmowanych w tym czasie przez młodzież, są prace Synodu Biskupów poświęcone tej właśnie tematyce, a także przygotowania do Światowych Dni Młodzieży. Dorośli członkowie Kościoła wyciągają rękę w strony młodych członków tej wspólnoty. We wzajemnym ubogaceniu dojrzewa ich wiara i rozwija się odpowiedzialność za losy Ojczyzny.

Modlitwa i działanie – świętowanie jubileuszu przez dorosłych

W zaproszeniu skierowanym do dorosłych powtórzą się myśli, przypomniane już w dziale młodzieżowym. Trzeba kształtować w wiernych przekonanie, że wolność jest przede wszystkim darem Boga i dziękujemy za ten dar Bogu. Nie jest on jednak dany bez ludzkiego wysiłku. Historia pokazuje, jak wiele ofiar wymaga osiągnięcie wolności politycznej, gdy naród znajdzie pod zaborami lub okupacją.

Czas wolności politycznej nie chroni człowieka przed zniewoleniem duchowym. Dobrobyt może nawet sprzyjać uleganiu słabościom i popadaniu w nałogi. Życie pokazuje, że pojawiają się ciągle nowe formy zniewolenia. Człowiek może uleć swoim słabościom w takim stopniu, że już nie umie nad nimi panować. Ciągle o nich myśli i szuka okazji, aby zaspokoić własne upodobanie czy zachcianki.

W „Godzinie Dziękczynienia” wielbimy Boga również za tych, którzy zostali wyprowadzeni przez Boga z różnych nałogów i uzależnień, a także prosimy Wszechmogącego w intencji współczesnych niewolników, oddającym cześć bożkom tego świata.

 

Parafialny program adoracji

Duszpasterze wraz ze swoimi współpracownikami określą w parafii sposób przeżycia tej szczególnej modlitwy w intencji Ojczyzny.

Adoracja w ciszy

Przede wszystkim trzeba zatroszczyć się o wyznaczenie czasu modlitwy w ciszy. Dla wielu wiernych „Godzina Wdzięczności” będzie przede wszystkim indywidualną modlitwą przed Najświętszym Sakramentem. Przeżyją ją według własnych potrzeb duchowych.

Wskazane jest, aby w kościele były dostępne pomoce modlitewne dla osób, które modlą się w ciszy. Może to być niniejszy zeszyt lub inne modlitewniki.

Nowenna

W parafii może zostać zaproponowana nowenna przed dniem 11 listopada. Rozpocznie się ona we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, a więc w dniu, w którym w tym roku szczególnie będziemy wspominać zmarłych poległych w obronie Ojczyzny.

Nowennę można zaproponować szczególnie w tych parafiach, które nie przeżywały nowenny miesięcy, trwającej od lutego do października. Można wtedy skorzystać również z pomocy przygotowanych do przeżycia „Nowenny Jubileuszowej”. Na każdy z dziewięciu miesięcy wybrani zostali święci, którzy byli patronami danego dnia nowenny. Podane były również szczególne intencje modlitwy, ważne dla całego narodu:

Luty – Miłosierdzie wobec potrzebujących,
Marzec – Modlitwa i pokuta,
Kwiecień – Świętowanie niedzieli,
Maj – Małżeństwo i rodzina,
Czerwiec – Praca i odpoczynek,
Lipiec – Szacunek dla życia,
Sierpień – Wolność od nałogów i uzależnień,
Wrzesień – Wychowanie i wykształcenie,
Październik – Jedność i solidarność.

Można skorzystać z zamieszczonych tam refleksji historycznych, rozważań różańcowych lub z modlitwy dziękczynnej za świadków w czasach walki o niepodległość.
W przeżyciu nowenny należy przewidzieć odpowiednie spotkania dla grup dziecięcych, młodzieżowych i dorosłych.

Triduum

Możliwość przeżycia „Godziny Wdzięczności” dla licznego grona członków wspólnoty daje również Triduum. W takim przypadku należy przewidzieć dłuższe chwile wystawienia Najświętszego Sakramentu, sięgające również godzin wieczornych.

Poszerzenie czasu adoracji w parafii

Warto rozważyć również propozycję poszerzenia na stałe godzin adoracji w parafii. „Godzina Wdzięczności”, którą będą przeżywać liczni wierni w ciszy, a także w konkretnych grupach, może stać się zaczynem nowej godziny lub nowych godzin adoracji, które już na stałe wpiszą się w rytm życia parafii.

 

Duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska

Podejmując wezwanie do szczególnej modlitwy w rocznicę odzyskania niepodległości warto przypomnieć słowa św. Jana Pawła II wygłoszone w czasie jego pierwszej pielgrzymki do Polski na Krakowskich Błoniach 9 czerwca 1979 roku: „Pozwólcie – że zanim odejdę – popatrzę jeszcze stąd na Kraków, na ten Kraków, w którym każdy kamień i każda cegła jest mi droga – i popatrzę stąd na Polskę...
I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię «Polska», raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,

– abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
– abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.

Proszę was:

– abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
– abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
– abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On «wyzwala» człowieka,
– abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest «największa», która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.

Proszę was o to przez pamięć i przez potężne wstawiennictwo Bogarodzicy z Jasnej Góry i wszystkich Jej sanktuariów na ziemi polskiej, przez pamięć św. Wojciecha, który zginął dla Chrystusa nad Bałtykiem, przez pamięć św. Stanisława, który legł pod mieczem królewskim na Skałce.
Proszę was oto. Amen”.