Niedziela w tygodniu eucharystycznym
Niedziela – O pomnożenie wiary
członków wspólnot
W każdej parafii posługuje wiele wspólnot. Są grupy Żywego Różańca i służby liturgicznej, wspólnoty ruchów formacyjnych i stowarzyszeń religijnych, bractwa i inne małe wspólnoty. Ich członkom można zaproponować w dniu dzisiejszym szczególne spotkanie w ramach tygodnia eucharystycznego.
Myśli do homilii
1. „Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu” – mówi Chrystus w dzisiejszej Ewangelii. Podziwiamy wiarę setnika. Objawia się ona w obliczu choroby jego sługi. W rozmowie z Jezusem pomaga mu osobiste doświadczenie. Widzi je w mocy słowa, jakie zostaje wypowiadane. On zna słowa, które mają moc sprawczą w relacjach między ludźmi. Osoba mająca władzę może nakazać innej osobie pewne działanie i zostaje ono wykonane.
2. Moc sprawcza słowa, to szczególna tajemnica Boga. On swoim słowem powołał do istnienia wszechświat. Powiedział: „Niech się stanie” i stało się. Mógł więc powiedzieć także: „Chcę, aby twój sługa był zdrowy” i jego wola ma moc sprawczą. Człowiek zostaje uzdrowiony.
3. W tym tygodniu skupiamy się na innych słowach Jezusa. Wypowiedział je nad chlebem: „To jest Ciało moje”. W każdej Mszy Świętej jesteśmy świadkami i uczestnikami tego misterium. Kapłan, którego Chrystus namaścił, aby wobec Jego Kościoła spełniał Jego zbawcze czyny, wypowiada święte słowa nad chlebem i słowa te są skuteczne. Chleb przestaje istnieć, a zaczyna istnieć Ciało Pana. Choć oczom się wydaje, że nic się nie zmieniło, to w rzeczywistości wszystko się zmieniło. Ta niezwykła przemiana, jaka dokonała się mocą słowa Pana, sprawia również zmianę naszego zachowania. Przed konsekrowaną Hostią klękamy i adorujemy w niej samego Jezusa. Przyklękanie jest początkiem adoracji. Pełny jej rozwój polega nam trwaniu przy Jezusie duszą i ciałem.
4. Św. Paweł Apostoł wyraża dziś zdziwienie postawą Galatów. Pisze: „Nadziwić się nie mogę, że tak szybko chcecie odejść od tego, który was łaską Chrystusa powołał”. Jakże często dzisiaj to zdziwienie wypowiadają usta biskupów, kapłanów, a także wielu wiernych świeckich wobec faktu, że po pierwszej Komunii Świętej, a potem po bierzmowaniu tak wiele osób nie przychodzi w niedzielę na Mszę Świętą, a tym bardziej nie przychodzą na adorację. Z tego zdziwienia rodzą się ciągle nowe działania i inicjatywy, aby do takiej postawy nie dochodziło.
5. Jednym z głównych działań, które trzeba podejmować, jest przychodzenie do Jezusa na adorację, przez co dajemy świadectwo naszej wierze w Jego obecność pośród nas. Gdy zapominamy o Jezusie, obecnym w widzialny sposób w znaku chleba, trudno nam pamiętać o Nim w codziennym życiu i z pełnym zaangażowaniem świadczyć o Jego Ewangelii w świecie. Niekiedy słowa św. Pawła o wielkim zdziwieniu trzeba odnieść także do wierzących, którzy wprawdzie chodzą w niedzielę do kościoła, ale w domu prawie się nie modlą, a o adoracji nie myślą wcale.
6. Jednym z zadań wszystkich grup parafialnych jest pamięć o Jezusie obecnym pośród nas w Najświętszym Sakramencie. Choć potrzebna jest w parafii grupa, a raczej grupy osób, tzw. grupy adoracyjne, które w określonych godzinach, podejmują adorację, to ożywienie wiary w obecność Pana pośród nas jest zadaniem wszystkich. Oby ten tydzień eucharystyczny był dla naszej wspólnoty ożywieniem tej wiary.
Modlitwa powszechna
Wstęp: Do Boga, który jest naszą skałą i twierdzą, wołajmy pewni, że nigdy nie doznamy zawodu.
1. Módlmy się za Ojca Świętego Franciszka, aby w mocy Ducha Świętego umacniał wiarę wszystkich członków Kościoła.
2. Módlmy się za narody świata, aby prawo, ma którym budują swe państwa, było zgodne z prawem Bożym.
3. Módlmy się za ludzi, którzy wyznają wiarę jedynie ustami, aby Bóg dotknął ich serca i uzdolnił ich do życia według wyznawanej wiary.
4. Módlmy się członków wspólnot posługujących w parafii, aby dawali czytelne świadectwo wiary w obecność Chrystusa pośród nas poprzez trwanie na adoracji i ochotne wypełnianie powierzonych im zadań.
5. Módlmy się za zmarłych (szczególnie N.), aby weszli do Królestwa niebieskiego.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy wpatrując się w przykład życia służebnic Bożych Małgorzaty Szewczyk i Zofii Czeskiej, do których beatyfikacji się przygotowujemy, wiernie realizowali własne powołanie.
Modlitwa: Boże, dostępujemy usprawiedliwienia darmo, z Twojej łaski, mocą Krwi Chrystusa, dlatego ufamy, że spełnisz także prośby, które do Ciebie zanosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Adoracja po Mszy Świętej
Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za święty dzień, który nam dałeś i który dziś przeżywamy. Dziękujemy za Eucharystię, która rozjaśnia swoim blaskiem wszystkie godziny tego dnia. W tygodniu, który stał się dla nas szczególnym tygodniem modlitwy adoracyjnej, dziękujemy Ci w sposób szczególny za dar Twojej obecności pośród nas w Najświętszym Sakramencie. Pragniemy, aby wiara w Twoją obecność nieustannie rosła i owocowała coraz większym pragnieniem adoracji. Przychodzą na nią najczęściej członkowie wspólnot, które posługują w naszej parafii. Dziś trwamy na modlitwie wraz z nimi.
Śpiew: Jezu miłości Twej lub inny śpiew.
L1 (przedstawiciel wspólnot): Wierzymy, Panie, że dla każdego z nas przygotowałeś miejsce we wspólnocie i powierzyłeś nam do wypełnienia ważne zadania. Chcesz, abyśmy służyli sobie nawzajem tym darem, jaki każdy z nas otrzymał. Dziękujemy Ci za te dary. Są one ubogaceniem naszego życia i sprawiają, że możemy wnieść własny wkład w dzieło zbawienia świata, do którego nas zaprosiłeś. Bądź uwielbiony, Panie.
Śpiew: Chwalę Ciebie, Panie lub Twoja cześć chwała albo inny.
L2 (przedstawiciel wspólnot): Wierzymy, Panie, że otrzymane od Ciebie talenty rozkwitają we wspólnocie i dzięki wspólnocie. W niej potrzebni są ci, których uczyniłeś sługami słowa, aby nieśli to słowo innym, wyjaśniali je i przyczyniali się do wzrostu wiary. Potrzebni są we wspólnocie ci, których posłałeś, aby przez pracę rąk i spełnianie zwykłych posług, zapewniali nam środki do życia i nieśli wszelką potrzebną pomoc. Potrzebni są w życiu Twego Kościoła również ci, których obdarzyłeś szczególnymi talentami muzycznymi, artystycznymi i innymi, aby przyczyniali się do zjednoczenia wszystkich i służyli objawieniu Twego piękna w świecie. Prosimy Cię, nasz Panie i Zbawicielu, aby wszyscy członkowie naszej wspólnoty parafialnej, odnaleźli swe miejsce w Kościele i wiernie wypełnili swoje powołanie.
Śpiew: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa albo Jezu, ufam Tobie, Jezu, kocham Ciebie albo Kochajmy Pana lub inny śpiew.
P: Wpatrując się w święte oblicze naszego Zbawiciela, ukryte pod osłoną chleba, pozostańmy w cichej modlitwie. Zawierzajmy Mu naszą wspólnotę parafialną, aby nikt w niej nie marnował otrzymanych talentów.
Chwila ciszy.
Śpiew do Najświętszego Serca Jezusa.
Śpiew na błogosławieństwo.
Dłuższa adoracja członków wspólnot parafialnych
Po odśpiewaniu litanii loretańskiej można zaproponować, aby członkowie wspólnot parafialnych i wszyscy chętni pozostali dłużej na adoracji Najświętszego Sakramentu. Kapłan z posługującymi odchodzi do zakrystii, a kto chce pozostaje na adoracji w ciszy. Po upływie określonego czasu kapłan wychodzi, udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem i kończy adorację.