Czuwanie - uczczenie Chrystusa
Uczczenie Chrystusa, Światłości świata
Czuwanie rozpoczyna się do uczczenia Chrystusa, Światłości świata. Wyraża się ono w śpiewie oraz okadzeniu paschału. Do okadzenia podchodzi kilka wyznaczonych osób.
Kapłan: Rozpoczynamy czuwanie, przeżywane u progu Niedzieli Miłosierdzia Bożego, od uwielbienia zmartwychwstałego Pana. Wyznajemy wiarę w Jego obecność pośród nas. To wyznanie jest radosnym śpiewem, jest pełnym wdzięczności wpatrywaniem się w oblicze Zmartwychwstałego Pana, który przychodzi do swego Kościoła i przynosi mu dary odkupienia. Wszyscy będziemy powtarzać słowa starożytnej aklamacji: „Radosna światłości”, a kapłan przypomni fragmenty paschalnego orędzia, w którym wyśpiewujemy radość ze zmartwychwstania Chrystusa i wpatrujemy się w znak płonącego Paschału.
Schola: Radosna Światłości, - Prawdziwa, Jedyna Mądrości, - Jezu Chryste, Panie nasz!
Wszyscy: Radosna Światłości, - Prawdziwa, Jedyna Mądrości, - Jezu Chryste, Panie nasz!
W czasie śpiewu zasypanie kadzidła.
Kapłan: „Weselcie się już zastępy aniołów w niebie: weselcie się słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo”.
Wszyscy: Radosna Światłości (2x). Zasypanie kadzidła.
Kapłan: „Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się Kościele święty, Matko nasza! Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu”.
Wszyscy: Radosna Światłości (2x). Zasypanie kadzidła.
Kapłan: „A zatem proszę was, bracia najmilsi, którzy stoicie tutaj podziwiając jasność tego świętego płomienia, byście razem ze mną wzywali miłosierdzia wszechmogącego Boga”.
Wszyscy: Radosna Światłości (2x). Zasypanie kadzidła.
Kapłan: „W tę noc pełną łaski, przyjmij, Ojcze święty, wieczorną ofiarę uwielbienia, którą Ci składa Kościół święty, uroczyście ofiarowując przez ręce swoich sług tę świecę, owoc pracy pszczelego roju”.
Wszyscy: Radosna Światłości (2x). Zasypanie kadzidła.
Kapłan: „Prosimy Cię, przeto, Panie, niech ta świeca poświęcona na chwałę Twojego imienia nieustannie płonie, aby rozproszyć mrok tej nocy. Przyjęta przez Ciebie, jako woń przyjemna, niechaj się złączy ze światłami nieba. Niech ta świeca płonie, gdy wzejdzie słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus, Twój Syn Zmartwychwstały”.
Wszyscy: Radosna Światłości (2x). Zasypanie kadzidła.
L1: Chrystus Zwycięzca, Chrystus Światłość świata, Chrystus pełen miłosierdzia, przychodzi do nas i jest z nami. Uszczęśliwia swoją obecnością. My zaś otrzymujemy łaskę zanurzenia się w Nim. Prawdę tę pomaga nam przeżyć św. Faustyna. Pisze ona w swoim „Dzienniczku”: „Duch mój cały zatonął w Bogu, w tym oceanie miłości. Czułam, że jestem cała pogrążona w Nim” (Dz. 177). Powtarzamy jej słowa w pieśni i staramy się za nimi podążać, aby zanurzyć się w miłosiernym Sercu Pana.
Śpiew: „O, Piękności niestworzona” (1x)
O Piękności niestworzona,
kto Ciebie raz poznał,
ten nic innego pokochać nie może.
Czuję, że tonę w Nim, jako
jedno ziarenko piasku
w bezdennym oceanie miłości.
Czuję, że nie ma ani jednej
kropli krwi we mnie, która
by nie płonęła miłością ku Tobie.
Miłosierdzie Boże.
L2: „Czuję, że mieszkasz we mnie z Ojcem i Duchem Świętym, a raczej czuję, że ja żyję w Tobie, o Boże niepojęty. Czuję, że się rozpływam w Tobie, jako jedna kropla w oceanie. Czuję, że jesteś na zewnątrz i we wnętrznościach moich, czuję, że jesteś we wszystkim, co mnie otacza, we wszystkim, co mnie spotyka. O Boże mój, poznałam Cię wewnątrz serca swego i ukochałam Cię ponad wszystko, cokolwiek istnieje na ziemi czy w niebie” (Dz. 478).
Śpiew: „O, Piękności niestworzona” (1x)
L2: „O Panie, zanurz duszę moją w oceanie Bóstwa swego i udziel mi łaski poznania Ciebie, bo im Cię lepiej poznaję, tym Cię goręcej pragnę, a miłość moja potęguje się ku Tobie; czuję w swej duszy otchłań niezgłębioną, którą wypełnia tylko Bóg; rozpływam się w Nim jako jedna kropla w oceanie” (Dz. 605).
Śpiew: „O, Piękności niestworzona” (1x)