Eucharystki
Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii założone zostało w 1923 r. przez bł. Arcybiskupa Jerzego Matulewicza. Przewidziane było głównie dla potrzeb diecezji; w celu szerzenia oświaty religijnej i podniesienia poziomu religijnego miejscowej, głównie białoruskiej ludności. Siostry miały też prowadzić pracę misyjną wśród licznych na tym terenie prawosławnych - nauczanie życia chrześcijańskiego i wychowywanie według zasad wiary katolickiej dzieci i młodzieży, szerzenie ducha nauki Chrystusowej i rozwijanie w każdym środowisku życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego.
Duchowość zgromadzenia jest wybitnie eucharystyczna. Konstytucje zakonne postanawiają: "Ośrodkiem życia duchowego oraz działalności apostolskiej całej wspólnoty i poszczególnych członkiń jest Jezus Chrystus w tajemnicy Eucharystii. Siostry starają się stale coraz lepiej Go poznawać, naśladować i miłować, żyjąc na co dzień Jego duchem". Zgromadzenie zaczęło się formować na Wileńszczyźnie, na terenie dzisiejszej Białorusi, w małym miasteczku Druja, nad granicą łotewską. Początkowo pracowały w miejscowym gimnazjum polskim Księży Marianów, prowadziły szkołę krawiecką dla dziewcząt, internat, pracownię tkacką i trykotarską, przytułek, zespoły parafialne, indywidualną katechizację, opiekowały się stowarzyszeniami młodzieżowymi, prowadziły gospodarstwo domowe u marianów. W latach 1941-1943, kilkanaście sióstr prowadziło akcję katechetyczno-misyjną na terenach radzieckich. Po zakończeniu II wojny światowej i nowym ustaleniu granic państwa polskiego, zarząd Zgromadzenia zadecydował o wysłaniu części sióstr do Polski, gdyż dotychczasowe 4 placówki znalazły się poza jej granicami. Pozostałe przeżyły lata ciężkich doświadczeń: wypędzenia z domu macierzystego, tułaczki, nadmiernej pracy, głodu i chłodu. Oficjalnie nie istniały - otrzymały nakaz rozejścia się. W ukryciu jednak prowadziły życie zakonne w małych wspólnotach, katechizowały, przygotowywały do sakramentów, wspierały kapłanów podczas ich uwięzienia, wysyłając im paczki, później opiekowały się nimi w chorobie, prowadziły gospodarstwa, troszczyły się o kościoły. W środowiskach pracy dawały świadectwo wiary, uczciwości, obowiązkowości i poświęcenia w służbie bliźnim, w szpitalach, gdzie pracowały, chrzciły umierające dzieci, a dorosłym umożliwiały kontakt z kapłanem. W granicach obecnej Polski siostry po 1945 r. początkowo prowadziły sierociniec i przedszkole, gospodarstwo księży i katechizację. Obecnie zgromadzenie posiada 10 placówek na terenie Polski, ponadto istnieje 1 placówka w Niemczech, 1 na Ukrainie i 2 delegatury na terenach byłego ZSRR - białorusko-litewska z siedzibą w Wilnie - 10 placówek i rosyjsko-kazachstańska z siedzibą w Marksie k. Saratowa - 9 placówek.
Więcej informacji na stronie http://eucharystki.religia.net/.