Forma 1 - rok II
Forma I – Eucharystia i adoracja
Pierwszą formą podsumowania rocznej pracy jest przeżycie niedzielnego spotkania w zwykłym porządku, czyli tak jak w poprzednich miesiącach. Uzupełnieniem jest tylko przekazanie uczestnikom Eucharystii syntezy wszystkich tematów, zamieszczonej na jednej kartce.
Spotkanie parafialnej diakonii modlitwy
Członkowie tej diakonii poświęcają więcej czasu na przygotowanie tego podsumowania. Chodzi najpierw o dłuższą modlitwę, zarówno indywidualną, jak też przeżywaną z innymi. W czasie spotkania przygotowują oni tylko te teksty, co zawsze, lecz także kartki z syntezą. Ustalają, jak te kartki mogą trawić do szerszego grona uczestników niedzielnej Eucharystii.
Modlitwa.
Odczytanie Ewangelii z niedzieli.
Wprowadzenie w temat omówiony poniżej w myślach do homilii.
Odczytanie wezwań modlitwy powszechnej (ewentualna aktualizacja niektórych wezwań) i wybór osób, które te wezwania odczytają na poszczególnych Mszach Świętych.
Odczytanie modlitw przeznaczonych na czas adoracji Najświętszego Sakramentu i wybór osób, które odczytają te teksty.
Modlitwa o łaskę owocnego przeżycia niedzieli, przede wszystkim o dar otwarcia serc uczestników Eucharystii na ewangeliczne orędzie o modlitwie.
Myśli do homilii
1. Światło słowa płynące z czytań mszalnych danej niedzieli.
2. Wprowadzenie. Dokonujemy dziś podsumowania drugiego roku spotkań w ramach Parafialnej Szkoły Modlitwy. Najpierw chodzi o przypomnienie tematów, które były poruszane. Każdy z nich kierował naszą uwagę na modlitwę Jezusa. Taki był bowiem główny cel tych comiesięcznych spotkań. Staraliśmy się coraz lepiej modlić patrząc na Jezusa. Nie ma lepszego Nauczyciela modlitwy niż On. Nie ma doskonalszego przykładu rozmowy z Ojcem niebieskim niż ten, który On nam zostawił. Wpatrywanie się w Jego modlitwę, uczenie się od Niego, jednoczenie się z Nim, to działanie dostępne dla wszystkich, którzy chcą coraz głębiej przeżywać modlitwę.
3. Dwanaście tematów. Przypomnijmy więc główne myśli tegorocznych spotkań. Rozpoczęliśmy od fragmentu Ewangelii według św. Łukasza: „Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas się modlić»” (Łk 11,1). Staramy się naśladować tego ucznia. On uważnie patrzył na Jezusa. W modlitwie Mistrza było coś, co uderzyło jego i innych uczniów. Dosłownie tekst św. Łukasza mówi, że Jezus był „modlącym się”. Był cały z Ojcem, przy Ojcu, w spotkaniu z Ojcem. Modlił się ciałem i duszą, angażował umysł i serce. Wpatrując się w Niego mobilizujemy się do większego skupienia na modlitwie.
Kilka spotkań poświęciliśmy lepszemu poznaniu codziennej modlitwy Jezusa, szczególnie tej porannej i wieczornej. On, Wcielony Syn Boży, podejmował praktyki ludu Bożego. Co roku pielgrzymował do Jerozolimy, co tydzień chodził do synagogi, codziennie rano i wieczorem odmawiał modlitwę. Zdajemy sobie sprawę, że dla Niego były to niezwykłe chwile rozmowy z Ojcem, a w szabat i w czasie Paschy, także świętowanie wspólne z innymi ludźmi. On nadał codziennej modlitwie nową głębię i nowe piękno. Przez swoją modlitwę nie tylko dał nam przykład, jak rozpoczynać i kończyć dzień, lecz nieustannie daje nam udział w swojej codziennej rozmowie z Ojcem. Powiedział: „Jestem z wami przez wszystkim dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Nie było i nie ma takiego dnia, aby nas zostawił. My możemy o Nim zapomnieć, ale On nie zapomina o nas. Starajmy się pamiętać o Jego obecności, a wtedy nasza codzienna modlitwa będzie coraz piękniejsza i coraz bardziej owocna.
W kolejnych spotkaniach rozważaliśmy dokładniej modlitwy uwielbienia, dziękczynienia i prośby, jakie przekazali nam Ewangeliści. Jakże ubogaca naszą modlitwę uwielbienia pamięć o Jego uwielbieniu. Jakże wielkie staje się nasze dziękczynienie, gdy jednoczymy się z Jego dziękczynieniem. Jakże gorące staje nasze błaganie w różnych potrzebach, gdy uważniej przypatrujemy się, jak Jezus kierował swoje prośby do Ojca niebieskiego. Nie zapominajmy o uwielbieniu Boga, o dziękczynieniu za Jego dary, a także o wypraszaniu wiary i miłości oraz wszystkich darów potrzebnych w codziennym życiu.
Rozważając modlitwy Jezusa nie mogliśmy pominąć Jego szczególnych rozmów z Ojcem niebieskim. Do takich należała niewątpliwie całonocna modlitwa, przeżywana przed wyborem Apostołów, a także modlitwa arcykapłańska, zanoszoną do Ojca podczas Ostatniej Wieczerzy. Wyjątkowymi modlitwami Jezusa były te, które wypowiadał w czasie męki i do których często wracamy szczególnie w Wielkim Poście i w rozważaniach różańcowych. Ileż treści kryje się w modlitwie Pana w Ogrójcu oraz w Jego wołaniu do Ojca zanoszonym w czasie męki krzyżowej. Rozważajmy te modlitwy Zbawiciela. Bądźmy z Nim w Jego modlitwie.
Dwunaste spotkanie kierowało nasz wzrok w stronę Jezusa, który zasiadając po prawicy Ojca, nieustannie wstawia się za nami. My zaś możemy się jednoczyć z Jego modlitwą, gdyż ona nie odeszła do historii jako coś, czego już nie ma. Jego słowa nadal nas pouczają, Jego czyny nadal nas zbawiają, a Jego modlitwa nadal trwa. Możemy więc doświadczać Jego bliskości i jednoczyć się z Nim w Jego rozmowie z Ojcem niebieskim w Duchu Świętym.
4. Pomoc do refleksji. Przy wyjściu z kościoła znajduje się krótkie streszczenie głównych myśli tegorocznych spotkań. To jednak kartka z przypomnieniem i zaproszeniem do refleksji. Zachęcam do zabrania ze sobą tych tekstów i wracania do nich w domu, aby z coraz większą uwagą wpatrywać się w przykład modlitwy, jaki nam daje Jezus Chrystus.
5. Zaproszenie do adoracji. Wśród wielu naszych modlitw, centralne miejsce zajmuje Eucharystia. Jest ona słuchaniem słowa Bożego, składaniem Bogu Najświętszej Ofiary Chrystusa, a także spożywaniem Chleba Życia. Każde z tych przeżyć to wyjątkowe spotkanie z Bogiem w Trójcy Świętej Jedynym. Jego przedłużeniem jest adoracja, którą przeżyjemy po Mszy Świętej.
Modlitwa powszechna
Zjednoczeni z Jezusem, który się modli w nas i za nas, przedstawmy Ojcu niebieskiemu nasze prośby.
1. O umocnienie wiary dla wszystkich ochrzczonych. Ciebie prosimy.
2. O pokój na świecie i zgodę między ludźmi.
3. O błogosławieństwo dla małżonków i rodziców.
4. O zdrowie dla chorych i pociechę dla nieszczęśliwych.
5. O wieczne szczęście dla zmarłych (szczególnie N.).
6. O dar gorliwej modlitwy dla nas tu zgromadzonych.
Miłosierny Boże, pochyl się nad nami, grzesznymi, i udziel nam łask, o które z wiarą prosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu.
Kapłan: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za łaskę uczestnictwa w Eucharystii. Dziękujemy za Twoje słowo, w którym wskazujesz nam drogę życia. Dziękujemy za udział w Twojej Ofierze i Twoim Zmartwychwstaniu, przez które wyzwalasz nas z niewoli grzechu i obdarzasz wolnością dzieci Bożych. Dziękujemy za dar Komunii Świętej, w której nas, pielgrzymów tej ziemi, gromadzisz przy swoim stole i karmisz swoim Ciałem. Przyjmij, Panie Jezu, nasz śpiew dziękczynienia.
Śpiew, np.: „Dzięki, Panie, składamy dzięki”.
L1: Miłosierny Jezu, powtarzaliśmy często prośbę Twoich uczniów: „Panie, naucz nas modlić się!” Wsłuchiwaliśmy się w Twoje słowa o modlitwie i wpatrywaliśmy się w Twój przykład modlitwy. Przeżywałeś ją gdy dzień się zaczynał i gdy się kończył, a niekiedy trwałeś na modlitwie całą noc. Dałeś nam przykład modlitwy uwielbienia, dziękczynienia i prośby. Rozważaliśmy słowa modlitwy, jakie kierowałeś do Ojca w czasie Ostatniej Wieczerzy i podczas modlitwy w Ogrójcu, a także wtedy, gdy pośród krzyżowej męki prosiłeś Ojca, aby nam przebaczył, wyrażałeś ogrom swego bólu oraz oddawałeś swego ducha w ręce Ojca.
L2: Dziś dziękujemy Ci, nasz Mistrzu i Nauczycielu, za drugi roku Parafialnej Szkoły Modlitwy. Dziękujemy za wszystkie łaski, jakie otrzymaliśmy w rozważaniu Twego słowa, w przeżywaniu Eucharystii i w trwaniu na adoracji Najświętszego Sakramentu. Spraw, Panie, aby zasiane ziarno wzrastało, aby nasza modlitwa upodabniała się do Twojej modlitwy. Umocnij nas wszystkich, aby nikt nie zaniedbywał codziennej modlitwy porannej i wieczornej, aby nikt nie opuszczał niedzielnej Eucharystii, aby nikt nie żył w taki sposób, jakby Ciebie nie było. Prosimy o to w cichej modlitwie.
Modlitwa w ciszy (ok. 2 min.).
Kapłan: Panie Jezu, naucz nas modlić się! Pomóż rodzicom uczyć dzieci rozmowy z Tobą i Twoim Ojcem. Umocnij wiarę ludzi młodych, aby modlili się chętnie i z zaangażowaniem serca. Błogosław małżonkom w ich osobistej i małżeńskiej modlitwie. Wspieraj ludzi starszych, aby nie ustawali w gorliwym przyzywaniu Twego miłosierdzia dla nas i całego świata. Udziel rodzinom łaski wspólnej modlitwy. Napełnij nas wszystkich swoim Duchem. Niech On nas prowadzi po drogach modlitwy i obdarza nas łaską radosnego przebywania z Tobą. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: „Przed tak wielkim” i błogosławieństwo.