Godzina święta - Jordan

 

2.1 – Jordan:
„Święty pośród grzeszników”

Pobierz: DOC PDF

 

Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny. Dokonując wystawienia Najświętszego Sakramentu celebrans może przez chwilę trzymać w rękach uniesioną w górę monstrancję, aby pomóc wszystkim zgromadzonym z jeszcze większą wiarą przywitać Pana, oddać Mu pokłon i trwać przed Nim w chwili milczącej adoracji. Potem kładzie monstrancję w miejscu, w którym Najświętszy Sakrament jest adorowany.

Chwila ciszy.

Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”

P: Wielbimy Cię, nasz Panie i Zbawicielu, w łasce Twojej obecności pośród nas. Wielbimy Cię w darze zaproszenia, aby trwać przy Tobie w Twojej modlitwie w Ogrójcu. Twoja droga życia od samego początku zmierzała w tę stronę. Twoja modlitwa o wypełnienie woli Ojca do końca, Twoja duchowa walka o odrzucenie wszelkich pokus, nie rozpoczęła się dopiero wtedy, gdy poszedłeś z uczniami od ogrodu Oliwnego. Przeżywałeś tę prawdę od dawna, a jednym z miejsc walki z pokusą, był czas czterdziestodniowego postu na pustyni. Dziś, w naszym pierwszoczwartkowym czuwaniu, zatrzymujemy się nad Jordanem. Tam przyjąłeś Ducha Świętego i w Jego mocy dopełniłeś dzieła odkupienia.

L1: Odmawiając dziesiątkę różańca, tajemnicę Twego chrztu w Jordanie, prosimy Cię, Panie, przez wstawiennictwo Maryi, Twej Najświętszej Matki, o dar głębszego zjednoczenia z Tobą w Twojej miłości do ludzi. Prosimy, aby prowadził nas Duch Święty.

L2: Prowadzi dziesiątkę różańca.

Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Bogarodzico lub inny.

Część I – „Czuwajcie ze Mną”

P: Wpatrujemy się, Panie Jezu, w to, co przeżywasz nad Jordanem. Nie zawsze jednak potrafimy dostrzec wewnętrzny związek między tym wydarzeniem, a Twoją modlitwą w Ogrójcu i Twoją Męką. W dzisiejszym czuwaniu pragniemy zatrzymać się przy tej tajemnicy korzystając z wyjaśnień, jakie przekazuje nam Ojciec Święty Benedykt XVI.

L1: Z Ewangelii św. Mateusza (3,13-17): „Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»”.

L2: Z rozważań Ojca Świętego Benedykta XVI: „Całe znaczenie chrztu Jezusa, niesienie przez Niego «całej sprawiedliwości», ukaże się dopiero na Krzyżu: chrzest ten jest zgodą na śmierć za grzechy ludzkości, a głos rozlegający się podczas chrztu: «To jest mój Syn umiłowany» (Mk 3,17) jest znakiem zapowiadającym zmartwychwstanie. W ten sposób zrozumiałe staje się również, że w przepowiadaniu Jezusa słowo „chrzest” oznacza Jego śmierć (zob. Mt 10,38; Łk 12,50). Tylko w tym kontekście zrozumiały staje się chrzest chrześcijański. Antycypacja śmierci na Krzyżu, która miała miejsce w chrzcie Jezusa i antycypacja Zmartwychwstania, zapowiedzianego głosem z nieba, stały się rzeczywistością. Tak więc udzielony przez Jana chrzest wodą wypełnia się w chrzcie życia i śmierci Jezusa” („Jezus z Nazaretu”, s. 30).

Chwila ciszy.

L1: Z rozważań Ojca Świętego Benedykta XVI: „Kościół Wschodni [...] w słowach Jezusa do Jana „godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe” (Mk 3,15) widzi antycypację słów Jezusa w Getsemani: „Ojcze (...) nie jak Ja chcę, ale jak Ty [niech się stanie]” (Mt 26,39) [...]. Tak więc w chrzcie Jezusa widać powtórzenie całej historii, nawiązujące do przeszłości i antycypujące przyszłość: Wejście w grzech drugiego jest zstąpieniem do «Inferna», nie tylko – jak u Dantego, w roli widza, lecz w roli współcierpiącego, cierpiącego za innych i tym samym przemieniającego cierpienie, obalającego wrota Otchłani i je otwierającego. Jest to wejście do domu zła, walka z Mocnym, który trzymał człowieka w okowach (a jak bardzo my wszyscy jesteśmy trzymani w okowach bezimiennych potęg, które nami manipulują). Tego Mocnego historia świata nie może pokonać własnymi siłami; zostaje pokonany i związany przez Mocniejszego, który – jako równy Bogu – może wziąć na siebie całą winę świata i za nią cierpieć aż do końca, niczego nie tracąc przez swe zstąpienie i utożsamienie się z upadłymi. Ta walka jest «punktem zwrotnym» całego bytu, dającym mu nową strukturę i przygotowującym nowe niebo i nową ziemię”.

Chwila ciszy.

L2: Słowami z litanii do Chrystusa, Kapłana i Ofiary, prośmy naszego Zbawiciela o otwarcie serca na ofiarowany na dar.

Ll: Jezu, Kapłanie i Ofiaro, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie wieczny na wzór Melchizedeka,
Jezu, Kapłanie posłany przez Boga dla głoszenia Dobrej Nowiny ubogim,
Jezu, Kapłanie, Ty na Ostatniej Wieczerzy ustanowiłeś obrzęd wieczystej Ofiary,
Jezu, Kapłanie żyjący na wieki, aby się wstawiać za nami,
Jezu, Kapłanie, Ciebie Ojciec namaścił Duchem Świętym i mocą,
Jezu, Kapłanie z ludzi wzięty,
Jezu, Kapłanie dla ludzi ustanowiony,
Jezu, Kapłanie naszej wiary,
Jezu, Kapłanie większej od Mojżesza czci godzien,
Jezu, Kapłanie prawdziwego kultu,
Jezu, Kapłanie dóbr przyszłych,
Jezu, Kapłanie święty, niewinny i nieskalany,
Jezu, Kapłanie wierny i miłosierny,
Jezu, Kapłanie pałający gorliwością o Boga i ludzi,
Jezu, Kapłanie doskonały na wieki,
Jezu, Kapłanie, Ty przez krew własną wszedłeś do nieba,
Jezu, Kapłanie, Ty nas wyprowadziłeś na nową drogę,
Jezu, Kapłanie, Ty nas umiłowałeś i obmyłeś z grzechów Krwią swoją,
Jezu, Kapłanie, Ty wydałeś samego siebie jako dar i ofiarę dla Boga,
Jezu, Ofiaro Boga i ludzi,
Jezu, Ofiaro święta i niepokalana,
Jezu, Ofiaro przebłagalna,
Jezu, Ofiaro pokój przynosząca,
Jezu, Ofiaro przebłagania i chwały,
Jezu, Ofiaro pojednania i pokoju,
Jezu, Ofiaro, w której mamy ufność i śmiały przystęp do Boga,
Jezu, Ofiaro wiecznie żywa,

P: Módlmy się.
Boże, Ty dla Twojej chwały i dla zbawienia ludzkości ustanowiłeś Chrystusa najwyższym i wiecznym Kapłanem, spraw, aby lud, który On nabył dla Ciebie Krwią swoją, z uczestnictwa w Ofierze Eucharystycznej czerpał moc płynącą z Jego Krzyża i Zmartwychwstania. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. W. Amen.

Śpiew W krzyżu cierpienie lub inny.

Część II – „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”

P: Dziękujemy Ci, nasz Panie i Zbawicielu, za dar odkupienia. Prowadzisz swoje zbawcze dzieło w każdym wydarzeniu swego życia. Dziś pozwoliłeś nam wyraźniej zobaczyć, że Twój chrzest w Jordanie był również antycypacją Twojej śmierci i Twego zmartwychwstania. W modlitwie indywidualnej i wspólnej chcemy Cię prosić, abyś nas napełnił darem Twego Ducha. Nad Jordanem zstąpił On na Ciebie w postaci niby gołębicy. W mocy tego Ducha wypełniałeś do końca swoją misję. Niech ten sam Duch prowadzi nas każdego dnia w naszej modlitwie i pracy i we wszystkich zadaniach, jakie nam powierzyłeś.

Chwila ciszy.

Śpiewy kanonów będących modlitwą o Ducha Świętego i do Ducha Świętego. Mogą być przeplatane spontanicznymi wezwaniami.

Część III – „Wstańcie, chodźmy”

P: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za dar Ducha Świętego, którego na udzielasz i który nas prowadzi. Przez Niego umocnieni pragniemy przedstawić Ci nasze prośby w intencjach, które wzbudziłeś w naszych sercach. Jest ich wiele. Okaż miłosierdzie wszystkim potrzebującym.

L3: Umocnieni trwaniem przy Tobie prosimy Cię, Jezu, za wszystkich kapłanów, a szczególnie tych, którzy przeżywają trudności, aby żaden z nich nie zwątpił w Ciebie, nie zszedł z dróg Ewangelii i nie zdradził swego powołania. Daj wszystkim kapłanom łaskę gorliwości w służeniu Tobie i braciom. Uczyń ich autentycznymi świadkami Twojej Ewangelii i poślij na swoje żniwo nowych robotników.

L4: Napełnij swoim Duchem wszystkich, którzy przygotowują Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. Udziel im światła, by dobrze rozeznali Twoją wolę i daj im siły do pokonywania wszystkich trudności, na jakie napotykają w swej służbie. Prosimy o to słowami modlitwy Światowych Dni Młodzieży:

 L3: „Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”. Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków. Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.

L4: Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia. Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym. Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi.

L3: Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II,
Święta Siostro Faustyno,

L4: W cichej modlitwie przedstawmy Panu także inne intencje, które nosimy w naszych sercach. Ogarnijmy modlitwą Kościół i świat.

Chwila ciszy.

P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc, abyśmy nie zmarnowali żadnego z darów, które nam dziś ofiarowałeś.

Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.

Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.