Modlitwa starszych dzieci
W czasie adoracji dzieci będą nawiązywały do postaci swoich rówieśników – obrońców Ojczyzny. Warto więc poprosić nauczycieli historii o przeprowadzenie lekcji przybliżającej dzieciom Orlęta Lwowskie oraz najmłodszych uczestników Powstania Warszawskiego.
Przygotowanie adoracji
Przed ołtarzem umieszczamy flakony do których dzieci będą wkładały białe i czerwone róże.
 |
 |
Na adorację każde z dzieci przychodzi z białą lub czerwoną różą. Jeśli będzie trudno zdobyć żywe kwiaty, dzieci mogą wcześniej (np. na zajęciach plastycznych) wykonać kwiaty z bibuły.
Przed rozpoczęciem adoracji osoba prowadząca wyjaśnia dzieciom przebieg modlitwy. Informuje je, że w czasie śpiewu pieśni każde z nich może podejść do ołtarza na krótką chwilę cichej modlitwy – takie spotkanie „twarzą w twarz” z Panem Jezusem - zakończonej włożeniem przyniesionej róży do flakonu. Należy poprosić dzieci:
- by robiły to w ciszy i w taki sposób, by nie przeszkadzać w modlitwie innym,
- by przed ołtarzem nie klęczało równocześnie zbyt dużo dzieci,
- aby nie robić kolejek do podejścia przed monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Śpiewu będzie na tyle dużo, że wszyscy zdążą podejść przed ołtarz.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
Śpiew na wejście, np.: Przed obliczem Pana uniżmy się.
Kapłan: Panie Jezu, Ty wiele razy spotykałeś dzieci, a one chętnie do Ciebie przychodziły. Ich szczerą modlitwę dawałeś za wzór dorosłym. Gdy karmiłeś na pustkowiu rzesze ludzi, wykorzystałeś chleb i ryby, które dał Ci chłopiec znajdujący się w tłumie. Dar dziecka, niewielki w oczach ludzi, stał się wystarczający dla Ciebie, by dokonać wielkiego cudu. Jakże głęboko w sercu nosił Twoją miłość do dzieci św. Jan Paweł II. Gorąco wierzył on w moc dziecięcej modlitwy. Wiele razy prosił o nią swoich młodych przyjaciół. W Liście do dzieci pisał: „Jakże ogromną siłę ma modlitwa dziecka! Staje się ona czasem wzorem dla dorosłych: modlić się z prostotą i całkowitą ufnością, to znaczy zwracać się do Boga tak, jak czynią to dzieci”. Klękamy przed Tobą dzisiaj, Panie Jezu, wraz z dziećmi. Z nimi chcemy dziękować Ci, za dar wolnej Ojczyzny i prosić Cię o błogosławieństwo dla niej. Dziękujemy Ci również za ich kochające serca i prosimy spraw by wzrastały one «w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi» (J 2,52).
Śpiew, np.: Jezus Chrystus moim Panem jest.
Dziecko: Panie Jezu, przychodzimy dzisiaj do Ciebie, aby modlić się za naszą Ojczyznę. Świętuje Ona stulecie odzyskania niepodległości.
Dziecko: Cieszymy się, Panie Jezu, że możemy żyć w wolnej Polsce, że możemy poznawać jej historię, wpatrywać się w postacie wielkich Polaków i od nich uczyć się miłości do Ojczyzny.
Dziecko: Panie Jezu, przynieśliśmy kwiaty, które pragniemy złożyć przed Tobą. Są one białe i czerwone. Takie jak barwy narodowe naszej Ojczyzny.
Dziecko: Panie Jezu, kwiaty są znakiem naszej modlitwy za Ojczyznę. Chcemy Ci w niej dziękować za to, że jest ona dzisiaj wolna i piękna. I pragniemy Cię prosić, aby nadal rozwijała się i rozkwitała. Niech przyniesione przez nas róże będą znakiem naszej wdzięczności za łaskę wzrastania w niepodległej Polsce, za dar bycia Polakami.
Śpiew, np.: Bóg jest miłością.
W czasie śpiewu dzieci kolejno składają kwiaty przed ołtarzem. Prowadzący podpowiada, że wkładając kwiat do wazonu, w sercu wypowiadają swoją modlitwę za ojczyznę i przez chwilę adorują Pana Jezusa obecnego w Najświętszej Hostii.
Dziecko: Panie Jezu, odzyskanie i obrona niepodległości naszej Ojczyzny wymagały ogromnego poświęcenia i pochłonęły wiele ofiar. Jak mówił poeta, Polska została „zdobyta krwią i blizną”. Wśród walczących o jej wolność nie brakło również naszych rówieśników. Chcemy dzisiaj przywołać niektórych z nich.
Dziecko: Nazwano ich Orlętami Lwowskimi. Mieli tyle lat co my. Tak, jak my byli uczniami. W 1920 roku, gdy Polsce groziła utrata dopiero co zdobytej niepodległości, stanęli w obronie Lwowa. Tak wielu z nich wówczas oddało życie. Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za ich wiarę, nadzieję i miłość do Ojczyzny.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dzisiaj, w stulecie odzyskania niepodległości, chcemy przywołać niektórych z nich.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Antosia Petrykiewicza, trzynastoletniego obrońcę Lwowa i najmłodszego kawalera Orderu Virtuti Militari.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Jasia Kukawskiego dziewięciolatka. Gdy stanął on na barykadach Lwowa, karabin był większy od niego.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za czternastoletniego Jurka Bitschana i piętnastoletnią Helenkę Grabską.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za wszystkich naszych rówieśników, którzy oddali swoje młode życie broniąc Polski przed ukraińską i sowiecką armią.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Śpiew, np.: Chwała Bogu Ojcu, w chwale Jego Syn.
Dziecko: Panie Jezu jeszcze jedną grupę naszych rówieśników walczących w obronie Ojczyzny, pragniemy dzisiaj przywołać przed Tobą i dziękować Ci za ich ofiarę i poświęcenie w obronie Polski. To najmłodsi uczestnicy Powstania Warszawskiego.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za „Zawiszaków” - najmłodszych harcerzy, którzy zorganizowali Powstańczą Pocztę Polową. Przenosili tysiące listów, oraz meldunków dziennie.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu za najmłodszych łączników, sanitariuszki, zwiadowców, przewodników w kanałach. Najmłodszym z nich był 8-letni „Kędziorek” – łącznik w Śródmieściu. Była też 8-mio letnia dziewczynka Różyczka Goździewska, sanitariuszka. Dzięki jej poświęceniu wiele osób przeżyło Powstanie.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu za 12-letniego Witka Modelskiego. Był on najmłodszym podoficerem Powstania. Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu za 14-letniego Jurka Bartnika, odznaczonego Orderem Virtuti Militari, za Jurka Grzelaka dziewięciolatka, za 11-letniego Jędrusia Szwajkerta i wielu, wielu innych.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu za 1100 chłopców w wieku 11-18 lat - najmłodszych jeńców, którzy znaleźli się w niewoli po upadku powstania. Stanowili oni w historii wojen grupę jedyną, niepowtarzalną i nieporównywalną z żadną inną.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Śpiew, np.: Jezu, ufam Tobie.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za to, że jesteśmy Polakami i świętujemy 100-lecie odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu za katechetów i nauczycieli, którzy uczą nas religii, historii Polski i języka polskiego.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za naszych rodziców, dziadków, babcie i wszystkich, którzy starają się, abyśmy stawali się dobrymi Polakami, byśmy umieli kochać i służyć, dzielić się z innymi nie tylko wiedzą i dobrami materialnymi, ale również sercem.
Wszyscy: Dziękujemy Ci, Panie Jezu.
Dziecko: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za wszystkich, dzięki którym możemy poznawać i naśladować wspaniałych Polaków, często naszych rówieśników.
Śpiew, np.: Jeden jest tylko Pan.
Dziecko: Prosimy Cię Panie Jezu, błogosław naszej Ojczyźnie, aby zawsze była wolna i stawała się coraz piękniejsza i bogatsza. By była miejscem, gdzie nie brakuje dla nikogo chleba.
Wszyscy: Prosimy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Błogosław, Panie Jezu, wszystkim, którzy się o Polskę troszczą – rządzą w niej, budują ją, dbają o historię i tworzą jej kulturę.
Wszyscy: Prosimy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Błogosław, Panie Jezu, naszym rodzicom, dziadkom i babciom. Oni pierwsi opowiedzieli nam o Tobie i o naszej Ojczyźnie. Oni nauczyli nas mówić i modlić się w języku ojczystym.
Wszyscy: Prosimy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Błogosław, Panie Jezu, naszym katechetom i nauczycielom, wszystkim, dzięki którym coraz więcej wiemy o Tobie, o Polsce i świecie, coraz lepiej znamy nasz ojczysty język i historię Polski, stajemy się coraz lepszymi i mądrzejszymi ludźmi.
Wszyscy: Prosimy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Błogosław, Panie Jezu, wszystkim polskim dzieciom, aby wzrastały w wierze i mądrości, w łasce u Boga i u ludzi.
Wszyscy: Prosimy Cię, Panie Jezu.
Śpiew, np.: Mój Zbawiciel, On bardzo kocha mnie.
Dziecko: Panie Jezu, tak wiele dzieci oddało życie, abyśmy dzisiaj mogli świętować w wolnej Ojczyźnie. Nam zdarza się to lekceważyć.
Dziecko: Za każdy brak zainteresowania, gdy na lekcjach uczymy się o Polsce,
Wszyscy: Przepraszamy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Za brzydkie słowa, którymi szpecimy nasz język ojczysty.
Wszyscy: Przepraszamy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Za niestaranne pisanie, błędy ortograficzne, każdą niechęć do lepszego poznawania języka polskiego.
Wszyscy: Przepraszamy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Za każde niestaranne, bez należytego skupienia odmawianie modlitwy i uczestniczenie w Mszy św.
Wszyscy: Przepraszamy Cię, Panie Jezu.
Dziecko: Za brak szacunku do naszych symboli narodowych: flagi, godła Polski i hymnu.
Wszyscy: Przepraszamy Cię, Panie Jezu.
Śpiew, np.: Niech nas ogarnie łaska Panie Twa
Kapłan: Teraz będzie chwila ciszy. Popatrzmy wszyscy na Pana Jezusa i powiedzmy Mu jeszcze raz: dziękuję, proszę, przepraszam.
Krótka chwila ciszy.
Kapłan: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za Twoich Młodych Przyjaciół, którzy dzisiaj proszą Cię o błogosławieństwo dla swojej Ojczyzny. Zawierzamy ich Tobie i prosimy, abyś im pobłogosławił. Niech czuwa nad nimi Twoja Najświętsza Matka. Niech ich chroni od zła umacnia w dobrym. Spraw Panie, aby wzrastali w wierze, miłości i mądrości – na Twoją chwałę i na pożytek Polsce, naszej Ojczyźnie. Amen
Śpiew na błogosławieństwo, np.: Uwielbiajmy Jezusa, bo kocha nas jak nikt.
Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Śpiew uwielbienia, np.: Wielbić Pana chcę.
Śpiew, np.: Boże coś Polskę.