Wystawnienie Najświętszego Sakramentu
Śpiew: O zbawcza Hostio.
Lektor: Modlitwa świętej Siostry Faustyny:
„Bądź uwielbiony, miłosierny Boże,
Żeś się zniżyć raczył z niebios na tę ziemię.
Wielbimy Cię w wielkiej pokorze,
Żeś raczył wywyższyć całe ludzkie plemię.
W miłosierdziu swym niezgłębiony, niepojęty,
Z miłości ku nam bierzesz sobie ciało,
Z Dziewicy Niepokalanej, nigdy grzechem nie tkniętej,
Bo tak Ci się od wieków upodobało.
Przez Nią, jak przez czysty kryształ,
Przeszło do nas miłosierdzie Twoje,
Przez Nią miły Bogu człowiek się stał,
Przez Nią nam spływają wszelkich łask zdroje. /1746/
Kapłan: Wielkim darem dla naszej Ojczyzny, jak również dla wszystkich krajów świata były pielgrzymki Jana Pawła II. Chociaż różny był kontekst historyczny, polityczny i społeczny tych błogosławionych odwiedzin Ojca świętego, to jednak nikt nie ma wątpliwości, że zawsze wnosiły one wielką radość w serca Polaków. Ukoronowaniem tych radości była konsekracja świątyni Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach oraz akt zawierzenia całego świata Miłosierdziu Bożemu.
Zechciejmy w czasie naszej adoracji – mając na uwadze „Totus Tuus” Jana Pawła II - sięgnąć do pobożności chrześcijańskiej, która oddawała cześć Najświętszej Maryi Pannie, rozważając tajemnice Jej życia w siedmiu radościach. Są nimi następujące tajemnice zbawienia: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie, Nawiedzenie św. Elżbiety, Narodzenie Pana Jezusa, Pokłon trzech Mędrców, Znalezienie Pana Jezusa nauczającego w świątyni, Zmartwychwstanie Pana Jezusa oraz Wniebowzięcie i ukoronowanie Matki Bożej.
Odpowiednio do tych tajemnic, opiewających radość Matki Bożej, chcemy wobec Miłosiernego Jezusa, który staje przed nami żywy pod postacią Chleba, podjąć refleksję i wyrazić wdzięczność za każdą pielgrzymkę Jana Pawła II do Ojczyzny. Były one dla wszystkich Polaków wielokrotną radością, która w świetle tajemnic radości Matki Bożej, a więc w świetle słowa Bożego, nabiera szczególnych wymiarów.