Parafialny dzień dziękczynienia
Śpiewana przy różnych okazjach pieśń dziękczynienia za beatyfikację Jana Pawła II powinna zabrzmieć ze szczególną mocą w wybranym i dobrze przygotowanym dniu. Dziękczynienie będzie pełniejsze, jeśli wyrazi się zarówno w słowach, jak i w czynach. Potrzebne są słowa, gdyż one wyrażają nasze intencje. Za słowami idą czyny, a wśród nich szczególnie należy polecić ożywienie życia eucharystycznego (udziału w celebracji i przychodzenia na adorację) oraz większej wrażliwości na drugiego człowieka (wyobraźnia miłosierdzia). Tutaj wskazujemy jeden z nich, który gorąco polecamy. Ma on postać nowych działań formacyjnych i poszerzenia godzin adoracji we wspólnocie.
Z tych racji parafialny dzień dziękczynienia powinien być przeżyty wtedy, gdy parafia będzie w stanie nie tylko wypowiedzieć słowa wdzięczności, lecz także określić działania, które podejmie. Podwójny charakter dziękcznynienia - słowo i czyn - powinien się wyrazić również w programie dnia. Sugerujemy więc uwzględnienie w nim następujących elementów:
Całodzienna (sięgająca w godziny wieczorne) adoracja Najświętszego Sakramentu. Należy w niej przewidzieć:
Adorację dziękczynną dzieci
Adorację dziękczynną młodzieży
Adorację dziękczynną dorosłych
Adorację dziękczynną grup parafialnych
Wspólna celebracja dziękczynna przed Mszą Świętą
Uroczysta Eucharystia dziękczynna
Szczególowe pomoce do przeżycia takiego dnia dziękczynienia zostaną tu zamieszczone w późniejszym czasie.